Arka Przymierza

Arka Przymierza (hebr. ארון הברית aron habrit) jest dla przedstawicieli judaizmu pierwotnego jednym z elementów przymierza z Bogiem. W Biblii opisana jest jako skrzynia z drewna akacjowego o wymiarach ok. 140x80x80 cm obita obustronnie złotą blachą. Zamknięcie Arki Przymierza stanowiła płyta ze złota, tzw. przebłagalnia (hebr. kaporet). W arce przechowywano, laskę Aarona (która zakwitła), dzban z manną i dwie kamienne tablice z tekstem Dekalogu. Bóg wręczył te tablice Mojżeszowi na górze Synaj, w trakcie wędrówki ludu Izraela z Egiptu do Palestyny. Według tradycyjnej chronologii biblijnej miało to miejsce w 1444 p.n.e Osobą, która miała wyłączne uprawnienie do bezpośredniego dostępu do arki był arcykapłan.


Budowa i wygląd arki przymierza Powtórzonego Prawa 10:10-22.
Z początku przechowywana była w namiocie w Miejscu Najświętszym (Wyjścia 26:33), później - po wybudowaniu przez Salomona - w świątyni w Jerozolimi (2 Księga Kronik 5:1-7).
Zawartość arki przymierza: 2 Księga Kronik 5:10 podaje, że w czasie oddania do użytku świątyni Salomona znajdowały się tam dwie tablice kamienne, które Bóg dał Mojżeszowi (Powtórzonego Prawa 10:5), wcześniej znajdowały się tam także: złote naczynie z manną (Wyjścia 16:33,34) i laska Aarona - umieszczona tam po buncie Koracha jako znak dla zbuntowanego pokolenia (List do Hebrajczyków 9:4).
W czasie zdobywania Jerycha kapłani nieśli arkę za wojownikami Księga Jozuego 1:1-4
1 Księga Samuela rozdziały od 4 do 6 opisują zdobycie arki przez Filistynów i związane z tym dla nich przykrości.
1 Księga Kronik rozdziały od 13 do 16 opisują sprowadzenie arki, która od ok. 70 lat stoi w Kiriat-Jearim do Jerozolimy, w drodze za lekceważenie wskazówek Bożych dotyczących transportu arki ginie Uzza.
W 2 Księdze Machabejskiej mowa jest o ukryciu arki przez proroka Jeremiasza w pobliżu Góry Nebo na stepach Moabu (por. 2 Mch 2,4-6).
Arka przymierza wymieniona jest także w Księdze Objawienia 11:19, znajduje się tam w niebiańskim sanktuarium Boga.